Azrail Can Almaktan Bıktı mı Dersin

Kaderin önünde hükümsüz sözler
Çıkmayan fallarda çıktı mı dersin
Ağarmış saçların kırışmış yüzler
Ömrünün evini yıktı mı dersin
 
Kuşandın üstüne sevda zırhını
Boyadın pembeye kara bahtını
Yıkıp da giderken gönül tahtını
Gözünden yaşları döktü mü dersin
 
Senden gayrisine bakmadı gözüm
Sağır kulaklarda büküldü sözüm
Bitmedi hazanım bitmedi güzüm
Irmaklar denize aktı mı dersin
 
Bir seher vaktinde okundu salâm
Yokluk ilmeğiyle dokundu salâm
Ben çoktan ölmüştüm suskundu salâm
Gözlerin gözüme baktı mı dersin
 
Şarkısı biteni çağırdı ecel
Her köşe başından bağırdı ecel
Kimseler duymadı sağırdı ecel
Üstüne kâbuslar çöktü mü dersin
 
Kapıldım zamanın kirli sesine
Kapattı sinemi can kafesine
Benim yandıklarım elin nesine
Gidişim sineni yaktı mı dersin
 
Duyarsan üzülme kaderim buymuş
Doymayan gözlerim toprağa doymuş
Musalla üstünde tenimi soymuş
Azrail can almaktan bıktı mı dersin