Hayvanlar…

Bir de kaşık…
Anahtarı anladık; cennetin anahtarı…
Kaşık?..
“Cihat uğruna şehit olanlar, Cennet’te Peygamber efendimiz ile yemek yiyecekler” denildiği için…
Eee kaşığını götüreceksin…

*

Tutsaklarına İslami sorular soruyorlar, yanıt veremeyenlerin kafasını kesiyorlar… Parçaladıkları insanların kanını yüzlerine sürüyorlar…
Ellerinde öldürdükleri insanların söküp aldıkları organları, poz veriyorlar…
Ölülerin gözlerini oyuyorlar…
Tüm bunları yaparken “tekbir” getiriyorlar…
Sonra da…
Peygamber efendimiz onları yemeğe bekliyor…

*

Kim bu yaratıklar?..
Türkiye’nin müttefikleri…
Libya’da, Mısır’da, Yemen’de, Suriye’de, Afrika’da… Yerkürede insan kanının logar suyu kadar değeri olmadığı bölgede, tüm bu vahşi örgütleri Türkiye destekliyor…
Bomba, silah, kurşun…
Para…

*

Pazar günleri bu köşede hayvanlar olurdu…
Kayıp kedi yavrusu ile birlikte annesini arardık… Kırlangıç yuvaları yıkıldığında, ona yenisini yapmaya kalktık…
O anne ayı Badi ile birlikte kaç gün gezdik dağlarda…
Bebeklerini öldürdüklerinde, anne köpek her zamanki yerinde bebeklerini günlerce beklediğinde…
Bütün mahalle ağladık…

*

Çünkü onların dünyası senin dünyana hiç benzemiyor…
Masum…
Saf…
Ben hiç yalan söyleyen köpek görmedim mesela… Sevdiğinde kuyruğunu sallar, sevmiyorsa havlar…
O kadar…

*

Allah’ın verdiği içgüdü neyse o…
Kin…
Nefret…
İntikam arama…
Hiçbir hayvan ölmüşlerine tecavüz etmeye kalkmaz… Ya da bir gergedan öbürünü öldürerek Cennet’e gideceğini düşünemez…
Hinlik yok hayvanlarda…

*

Alnına öldürdüğü çocukların kanını sürüyor “insan” denilen yaratık…

*

Sana “hayvan” diyemem…
Olamazsın da…