Kış mevsiminden kalan soğuk ama her şeyin futbol oynamaya müsait olduğu bir Pazar gününün maç heyecanı, Niğdeliler tarafından benimsenmiş olacak ki stat tıklım tıklım, rakip seyirci full halde meşin yuvarlığı, yeşil zemine çağırıyordu.
5 Şubat stadının siyah çizgiyle çizilmiş zemininde soğuk havanın yanıltıcı ortamı sıcak şekilde seyirciye yansıyor, kentin takımının maçları stat ortamında, her hafta beklenen bir şenlik alanını andırıyordu.
Sahanın beyaz çizgi yerine siyah çizgiyle çizilmiş olması kış mevsiminin bir sürprizi olurken, ikinci sürprizi Lacivert-Beyaz renkli, moda deyimle şekil ve şık formasıyla sahne alan takımımız yapıyor, sahayı Kırmızı – Lacivert tezahüratlarıyla inleten seyirciye nazire yapıyordu.
Her iki takımda maça hızlı başlıyor orta saha hakimiyetini almak için topa sert ve kararlı müdahalelerle birbirini tartıyordu.
Takımımız daha çok kendi sol kanadından Emin Yalın’la yükleniyor, 11. Dakikada soldan topu getirip ceza yayının dışına bırakılan yerden ortaya Alaattin’in vuruşu, direğin üzerinden çıkıp, nerdeyse sanayideki bir dükkânın camını kırıyordu.
13. dakikalardan sonrası yarı alanına kapanarak Niğde’ye oynama alanı bırakmak istemeyen Tokatsporun oyununa karşılık, takımız top çevirip uzun toplarla gol arıyordu.
26. dakikada orta alandan kısa paslarla gelen takımız, rakip ceza yayının dışında topu İbrahim Alan’la buluşturuyor, onun vuruşu ise yan direkte patlıyor ama gol olmuyordu.
33. dakikada defansın arasına sarkan Emin vuruyor Tokat defansı müdahale edip kornere çıkarıyor, kornerden gelen topa yükselip kafayı vuran Hakan Çevik’in vuruşunu, tek çevik sen değilsin diyen Tokat kalecisi Atacan çevik bir hareketle dışarıya çeliyordu.
Sağlı sollu ataklarla takım halinde yüklenen Niğde Belediyespor rakibini bunaltıyor olsa da Tokatspor puan cetvelinde son sıralardaki yerine isyan edercesine, derli toplu görüntüsüyle golü bulmamızı önlüyor ve ilk yarı başladığı gibi 0 -0 bitiyordu.
2.yarıya takımımızın oyuna Uğur Ayhan’ı alması meyvesini veriyor,47. Dakikada İbrahim’in, 49. Dakikada Emin’in vuruşları Tokat kalecisinin elinde eriyordu.
Niğde iyice yükleniyor, bari kentimin plakasında golü yapayım diyerekten 51. Dakikada hak ettiği golü buluyordu. Soldan gelişen atakta korner çizgisinden top içeri ortalanıyor bom boş pozisyonda ki oyuncumuz topu her nasılsa üst direğe vurup bakın ben zoru nasıl da başardım diye bakınırken, üst direkten dönen topu kafayla filelerle buluşturan İbrahim gol hanesine kendi adını yazdırıp, takımımızı 1 – 0 öne geçiriyordu.
Siz 51. Dakikada gol atarsınız da biz 60. Dakikada plaka şov yapmaz mıyız diyen Tokatspor seyircisi, 60. Dakikada gümbürtüyü patlatıyorlardı.
75 dakikada Alaattin orta alandaki boşluğu iyi değerlendirerek topla beraber geçiyor, sağ aradan verdiği pasla İbrahim’i buluşturuyor onun da yatarak vuruşu rakip defansın müdahalesiyle dışarı çıkıyordu. Bu dakikalardan sonra özellikle Adem’in özveriyle üst üste geliştirdiği ataklar, Tokatsporu bunaltıyor ve zorluyordu.
Dakikalar seksenleri gösterdiği anlarda doksanlara ulaşıp bu işten alnımızın akıyla 3 puanı kapalım psikolojisinin dayanılmaz hafifliğini yaşayan Niğde Belediyesporlu futbolcular, oyunu kendi alanında kabul ederken rakip takım ataklarını bertaraf etmeye çabalıyordu.
Bu dakikalarda korkulan rüyanın gerçekleşeceğini hissedip tecrübe etmiş bir teknik sorumlu görüntüsü veren Eser Kardeşler, takımını öne çıkarmaya çalışıyor, yerinde duramıyordu.
Nitekim uzatmaların son saniyeleri oynanırken duran topta karışan ceza alanımızdan uzaklaştırılamayan top, tüm yuvarlaklığıyla ağlarımıza yerleşirken, Tokatspor ve beraberindeki taraftarlar, gol sevincini doyasıya yaşıyorlardı.
Skor 1 -1 olurken…
Tam tokatladık dediğimiz Tokatsporu tokatlayamıyor ve beraberliğe razı oluyorduk…