Biz ne kadar rahat bir milletiz, bugün bunu biraz daha iyi anladım. Çok değil bir ay öncesine kadar 12 Haziran’a kadar meydanlar dolup taşarken bugün kimseler yok ortada. Niğde ye geleli 9 ay oldu 6 aydır da Bor’dayım geldiğimden günden beri hala yol hala toz. Hiçbir şey değişmedi, şaşırmamak gerekir aslında çünkü biz sormadık biz uğraşmadık . Öyle ki kayıtsız şartsız her şeyi kabul ettik, evet eziyet çekiyorduk rahatsızdık ama o kadar büyüklerimize güveniyorduk ki gerek bile  duymadık konuşmaya. Geldiğim ilk gün başlayan yol çalışması gidin bakın hala devam etmek de. Evime giremiyorum kaldırım çalışması var. Çünkü bir şeyler göstere göstere aheste aheste yapılmakta ne kadar süre Niğde Bor arasını Özbelde yolundan dolaştık. Neyse ki  Bor’ da ki saat çalışması bitti ama 6 ay olmuştu bile , koskoca yarı yıl ilçenin göbeği toz duman gürültü.Niğde ye nazaran Bor daha çabuk iş bitirmekte.peki her şeyi anlayabiliyorum da benim merak ettiğim 3 ay 2 ay biz neden alkışladık neden çıldırmış gibi sokaklara döküldük. Evde işte siyasetçilerin sesini son ses neden  dinledik. İcraat lazım bize şu ya da bu parti değil sadece iş bitirici insanlar istiyoruz. Aslında tüm toplumun istediği bu… kavga gürültü o kadar sıradan ki atışmaları bile dinlemez olduk.
        Birde bunu genç nüfus bakımından değerlendirelim. 2 yılı aşkın süre zarfında Niğde’den uzak kaldım ve bıraktığım gibi geri buldum. Tek değişiklik biraz daha modernleşmeye çalışan kafelerdi belki de. Yine söylüyorum şikayetçiyiz boşluktan çünkü dolduracak bir aktivitemiz yok . Biz ne sesleri ne tiyatroları harcadık burada. Afiş yok, tanıtım yok, o aylarca billboardları süsleyen belediyeler sadece kendileri için mi çalışmakta? Çok basit bir örnek Ulukışla da Grup Yorum un konseri var 8 temmuzda  kim biliyor hani nerde afişler. Ulukışla, Niğde’ye bağlı değil mi? Mahalle mahalle gezildi seçim zamanında şimdi bizden değil mi artık. Sınırlarımız sadece Niğde merkezden mi ibaret. Şuan evden iş yerinden bakın banklar boş gençlerle dolu. Bir şeyler oluyor ama geç kalıyoruz her şeyde kaldığımız gibi.

- - - - - -