Eski içişleri bakanlarından felsefe profesörü ve yazar Emin Erişirgil, 1891 yılında Niğde’de doğdu.

Öğrenimini Niğde ve İstanbul’da tamamladı. İstanbul Üniversitesi sosyoloji ve felsefe doçenti olmuş, 1915 yılında Mehmed Akif Ersoy, Ziya Gökalp, Yahya Kemal Beyatlı, Babanzâde Ahmed Nâim gibi hocalarla beraber öğretim üyeliği yapmıştır.

M. Akif Ersoy ile olan arkadaşlığı verdiği eserlere önemli katkı sağlamıştır.Son Osmanlı Mebûsan Meclisi’ne Niğde milletvekili olarak girmiştir. İkinci Hasan Saka kabinesinde Gümrük ve Tekel Bakanlığı(1942), Şemsettin Günaltay kabinesinde (1949) İçişleri Bakanlığı yaptı. 1950’den sonra resmi görevlerinden çekildi ve kendisini tamamen yazı hayatına verdi.

Yeni Mecmua(1917), Dergah(1921), kendi çıkarttığı Ülkü ve Dil ve Tarih Coğrafya Dergisi’nde çeşitli makaleleri yayınlanmıştır.
ESERLERİ: Kant ve Felsefesi(1923), Yurt Bilgisi(1930), Sokrat(1931), Filozofi(1935), Kant’tan Parçalar(1935), Filozofiye Başlangıç(1936), Merak ve Dikkat(1956), Neden Filozof Yok?(1957), Bir Fikir Adamının Romanı-Ziya Gökalp(1951), İslamcı Bir Şairin Romanı-Mehmed Akif Ersoy(1958), Hamle(1960).


KRONOLOJİ

1891 yılında Niğde’de doğdu.
Yüksek öğrenimini Siyasal Bilgiler Okulunda tamamladı.
Öğretmenlik mesleğine İstanbul Lisesinde başladı.
Kadıköy Lisesi Müdürlüğü, İstanbul Edebiyat Fakültesinde Doçentlik, Profesörlük ve Dekanlık yaptı.
Osmanlı Mebusan Meclisinde Niğde’yi temsil etti.
Daha sonra Kız Öğretmen Okulu Müdürlüğü, Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı yaptı.
24.03.1930 tarihinde Maarif Vekaleti Müsteşarlığına atandı.
İstanbul Erkek Lisesinde ve Amerikan Kolejinde öğretmen olarak çalıştı.
İstanbul Milli Eğitim Müdürlüğüne atandı.
Siyasal Bilgiler Fakültesinde Profesörlük ve Dekanlık görevlerinde bulundu.
Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Profesörü ve Dekanı iken 1942’de Milletvekili seçildi.
1948’de Gümrük Tekel, 1949’da İçişleri Bakanı olarak görev aldı.
1965’de Ankara’da vefat etti.