.

Trafik Çilesi

Niğde’de “Tek Yön” projesi inşaatı hızla devam ediyor. Ancak trafik tam bir çile haline geldi.
Bor Caddesi’nden kaçayım desen, Süleyman Fethi Caddesi’nden gitmek istesen yine kapalı. Vali Konağı civarından Yeşilburç Caddesi’ne, oradan İmam Hatip Meydanı’na ineyim diyorsun; İnönü Mahallesi yolları da kazılmış, inşaat içinde…

Niğde ölçeğinde çevre iller yıllar önce altyapı, trafik ve peyzaj sorunlarını çözmüştü. Niğde ise hâlâ “yeniden, sil baştan” anlayışıyla yönetiliyor.

İlk Neşter: Feridun Zeren Dönemi

1984–1988 arasında Milliyetçi Demokrasi Partisi’nden seçilen Feridun Zeren, 12 Eylül sonrası küçük ve bakımsız Niğde’yi yeni imar planlarıyla biraz olsun şehir havasına soktu.
O dönemde Yeni Düşünce Gazetesi Niğde Temsilcisi idim. Haberlerini yapar, Kodak fotoğraf makinemle çektiğim kareleri rulo halinde banyo yaptırmadan otobüsle gazeteye gönderirdim. Eskiden böyleydi.

Başkan Feridun Zeren, 12 Eylül 1980 ihtilal sonrası küçük, bakımsız Niğde’yi bir nebze şehir pozisyona soktu.

“Park Ahmet” Dönemi

1989’da CHP’den Avukat Ahmet Oğuz Özmen başkan seçildi ve iki dönem görev yaptı. İlk sözü şuydu:
“Köylü olmak onur vericidir, kentli olmak da onur vericidir. Köyde yaşıyorsak köyün, şehirde yaşıyorsak şehrin kurallarına uymalıyız. Kasaba havasında şehir olmaz.” diyerek çağdaş kentleşme yolundaki vizyonunu açıklamıştı.

Özmen döneminde şehir adeta ağaçlandı. Bor Caddesi ve Bankalar Caddesi’ndeki orta refüjlere ağaçlar dikildi. Meydanlarda gölge veren ağaçların çoğu onun döneminden kalmaydı. Halk arasında adı “Park Ahmet”e çıktı. Kendisi de “Bana -Hırsız Ahmet- diyeceklerine -Park Ahmet- desinler, daha iyi” diyordu.

Mümin İnan ve Erik Ağaçları

Daha sonra MHP’den Mümin İnan başkan seçildi. Ancak aynı caddelerdeki ağaçlar bir gecede kesildi ve yerine erik ağaçları dikildi. Bor Caddesi'ndeki rejüf tamamen yenilendi.

Faruk Akdoğan Dönemi: Çırılçıplak Niğde

Ardından AK Parti’den müteahhit Faruk Akdoğan geldi. İki dönem başkanlık yaptı.
Şehitlik kavşağı, mezarlık önü, Bor ve Bankalar caddeleri defalarca düzenlendi. Çınarlar, süslü ağaçlar, kavşak ortalarındaki figürler derken, Niğde merkezde binlerce ağaç kesildi. Eski terminalden, Üniversite yerleşkesine kadar yüzlerce aağaç kesildi, şehir gölgesiz kaldı. Bu dönem Niğde’nin “çıplaklaştırma dönemi” olarak anılmalı.

O dönemi anlatan onlarca haber, yazı yazdım. Fotoğraflı bir tanesi burada tıklayın.

Emrah Özdemir Dönemi ve Tek Yön Projesi

Şimdiki başkan AK Parti’den inşaat mühendisi Emrah Özdemir. İlk döneminde eski terminalden üniversite yerleşkesine kadar olan caddelerde refüj ve kaldırımlar yeniden yapıldı. Birçok ağaç daha kesildi.
İkinci döneminde ise aynı yerler tekrar sökülüp yeniden yapılıyor. Şimdi Tek Yön Projesi uygulanıyor. Trafik için sonucu görmeden yorum yapmak zor ama Niğde’de klasik haline gelen “3-5 yılda bir boz-yap” anlayışı sürüyor.

Niğde’nin meydanlarında, heykellerinde, kavşaklarında da aynı hikâye var:

Atatürk Heykeli bir oraya, bir buraya taşındı. Bir daha taşınacak.

Belediye önündeki Atatürk-İnönü heykeli, Abılay Han heykeli, Türk Büyükleri büstleri, Seyit Onbaşı heykeli, Ömer Halisdemir heykeli, Emin Erişgil kavşağındaki Atatürk heykelinin yerleri… Yavv… altı üstü çeşme, Yeni Çarşı’nın başındaki çeşme üç kez değiştirildi. Belediye binasının önü otoparkın üzeri tam dört kez parkeler söküldü takıldı.

Her defasında cebimizden çıkan vergilerle, cezalarla, harçlarla…

Bu son dönem yapılan Tek Yön projesinin maliyetini merak ediyorum.

Niğde’nin Gölgesizliği

Kesilen ağaçlara mı yanalım, kaybolan gölgeye mi?

Her yıl Niğde’nin sıcaklık istatistikleri artıyor. Yazın sığınacak bir yer bulamıyoruz. Bir sabah şehre yüksekten bakın; toz bulutu içinde zehirleniyoruz.

Oysa “Kıyametten önce elindeki fidanı dik” inancından gelen, “Yaş kesen baş keser” deyişinden beslenen bir milletin atileriydik. Atatürk’ün ağaç kesmemek için binayı yerinden taşıttığı bir kültürün mirasçısıydık.

“Medeniyetler Şehri Niğde” de 30-40 yılı geçmiş ağaç bulmak imkansız.

Yeni ağaç dikmeyin!, diktiğiniz ağaçları kestiğinizde çok üzülüyoruz.

...

Son Söz: Ağaç Medeniyettir

Ağaç sadece serinlik, hoş görüntü değildir.

Şehrin medeniyetidir.

Kültürüdür.

Yöneticilerinin aynasıdır.