İmtihan ve Edep
Allah bizleri imtihan edeceğini söylüyor.(bakara 155;tevbe 126) İyide ehli tarik olmak bizleri imtihandan berimi kılar? (ankebut 2)Yo hiç de öyle değil. Allah’ın yolunda imtihanlar daha boldur. Eğer biz bu imtihanların şiddetini gün geçtikçe azaltamıyorsak burada bir edep eksikliği vardır diye düşünüyorum.
Hâlbuki bu imtihanlar Allah’ın bizim kendi nefsimizi kontrol edebilmemiz için bir lütfü dur. Bazıları için de vesvese ve ya isyan, bazıları için nefsinin eksikliği. Ama yolda olanlar için bir fitne olmak da var, yolda olmayanlar için bir münafık.
Sakın bunların hepsinin şer olduğunu düşünmeyin hepsi birer hayırdır. Hak yolda olmanın gayri ciddi bir şey olduğunu mu sanıyorsunuz? Kıldan ince kılıçtan keskin olduğunu menzile ulaşınca anlarız, Koca Yunus öyle diyor.
Bu imtihan konusunda, edebin bizleri terbiye etmesi ve çiyken pişirmesi çok önemli.
Edep ama neye göre edep;
Tasavvuf da bir Allah dostunun değişi vardır;
“İlim meclisinden eyledim talep. İlim geriler de kaldı illâ edep”
Burada bahsi geçen ilim Kur’ân’ı öğrenmektir. Kur’ân öğrenebilmenin sırrı ise edeptir. Edep ise Mürşidinin sana anlattıklarını can kulağın ile dinleyip. Söylediği hakkın sözlerinden nefsine söylenmiş birer ders olarak kabul edip. Sözü dinleyip hayatına tatbik etmelisin. Bunun aksini bile düşünmek istemem. Çünkü söylenen sözü dinlememek, seni önemsemiyorum demektir. Sözü dinleyip de yerine getirmemek ise ben senden daha akıllıyım manasını taşır. Fakat daha önemlisi Allah’ın emirleri olduğunun farkına varmazsan şirk desindir. Kendini bir vakte kadar önde giden bir tasavvuf ehli sana bilirsin, ama o bir vakit yaşadığın bir imtihan seni kapının dışına koyacaktır.
İmanını çok fazla sanan bu zavallılar kendilerine daha ulvi bir kapı arayacak, hak bir kapının kapanmasının başka hak kapılarının da kapandığı anlamına geldiğini akıl edemeyecektir.
Allah, yolunda olanların âşık olmasını ister. Kalbinde sevgi olmayanlar da kapıyı kendileri dışarıdan kapatır. Onun için hak kapıda herkes koşturur, koştururda bu koşanlardan kimin hak olduğu, kimin nefsi için” desinler” diyeni gene O Rabbimiz düzenler. Bırakın başkasını yargılamayı da kendimiz bu yolun neresindeyiz, başkaları için ola biliyor muyuz, yoksa başkaları için olup rahatsızlık veriyor muyuz? Etrafımızda olan kişilerin yaşam şekilleri bizleri ne kadar rahatsız ediyor, bundan ders almalıyız.
Unutmayın her şey biz insanlar için.
