Ne Dersiniz, Cennet mi? Cehennem mi?

 

Hâlbuki Cennet veya Cehennem kazancınız bu dünyada yaşadığınız süre içinde belli olur ve her kez, iç dünyasında nereye gideceğini tahmin edebilir. En çok korkanlar ise Cennetle müjdelendiği halde, nefslerine uyarak hata yapıp, Allah ve resulüne itaatsizlik yaparım ve Allah’ın sevgisini kaybederim korkusu olanlardır.

Hemen itiraz edecekler bu söylediğime. Ne yazık ki, bu gün söylenenlerle Allah’ın gerçekleri ayni değil. Cennet müjdesi bu dünyada yaşanırken alınır.

ZUMER – 17:Vellezînectenebût tâgûte en ya’budûhâ ve enâbû ilâllâhi lehumul buşrâ, fe beşşir ıbâd(ıbâdi). Ve onlar ki; taguta (insan ve cin şeytanlara) kul olmaktan içtinap ettiler (kaçındılar, kendilerini kurtardılar). Çünkü Allah'a yöneldiler (Allah'a ulaşmayı dilediler). ONLARA MÜJDELER VARDIR. Öyleyse KULLARIMI MÜJDELE!

Eğer müjde alınmamışsa gideceğin yer kesin Cehennemdir ve siz ayni zamanda tagut’un kulusunuzdur. Yani tagut’un dostu olup ta Cennet’e gidebilmek sizce mantıklı mı?

Bu yazdığımı okuyup” ben şimdi müjde almadıysam tagut’un kulu muyum, İslâm’ın şartlarını yerine getirdiğim halde böyle bir şey olur mu? Diyeceksiniz.

Siz Allah’a kul olmanın ne mânâya geldiğini biliyor musunuz? Allah’u Tealâ Bizlere örnek olan Sabikûn el Evvelin’i göstermiş. Zümer Sûresi17.inci ayetinde bahsedildiği gibi ibadet emri gelmeden Peygamberimiz SAV efendimiz Arapları Allah’a davet ediyor(Hac-67), davete icabet edenlerin hepsi Allah’a kul olmasıyla müjdeleniyor. Bu Araplar, Allah’a davet’e icabet etmeden önce nereye kul idi? söylemesi pek hoş olmuyor ama hepsi Tâgût’a kul idi. Insanlar bastan dalalettedir,Allah`a davet e icabet ettikleri zaman hidayet uzeri olurlar.

 

Bizim ne ayrıcalığımız olabilir ki? Sadece ibadet ediyorum, Allah’ın ibadet farzını yerine getiriyorum diye kendimizin Sahabeden önde mi olduğumuzu iddia ediyorsunuz? Allah’ın bizim ibadetimize ihtiyacı yok ki… Kayıtsız şartsız emirlerine itaat etmemizi istiyor, işte bu da Allah’a kul olmaktır ve Allah’ın davetine icabet ederek ilk itaati, emrini yerine getirdiğimiz için de Allah’ın kulu oluyoruz. İbadet ettim diye kul olunmuyor, kul olduğumuz için ibadet ediyoruz, yani ruhu, vech’i, nefs’i ve iradeyi Sahibi olan Allah’a teslim etmek için ibadet ediyor ve zikrediyoruz.

 

Peki! Günahlarımız ne olacak? Onların cezası yok mu? “Günahlarımızın cezasını nasıl çekeceğiz?” Sorusu aklınıza gelebilir.

Allah’ın davetini kabul ettiğiniz an (“Lehu da’vetul hakk(hakkı),.. Hakkın daveti O'nadır (Kendisinedir, Allah'adır)...( RA'D-14))Allah`a yonelirsiniz ve (Rum suresi 31.inci ayetine göre) takva sahibi olmuşsunuzdur) Allah da günahlarınızı örtüyor.

ENFAL – 29:Yâ eyyuhellezîne âmenû in tettekullâhe yec’al lekum furkânen ve yukeffir ankum seyyiâtikum ve yagfir lekum, vallâhu zul fadlil azîm(azîmi).Ey âmenû olanlar, Allah'a karşı takva sahibi olursanız sizi furkan (hak ve bâtılı ayırma özelliği) sahibi kılar! Ve sizden (sizin) günahlarınızı örter ve size mağfiret eder (günahlarınızı sevaba çevirir).Ve Allah, büyük fazl sahibidir.

Hatta bütün günahlarınızı da silip günahınız kadar sevabınızın olmasını sağlayacağına söz veriyor. Yani mağfiret ediyor. Allah bu, keyfi mâşâ’dır.

Bu okuduklarınızın rahatsız edici olması, bu bilgilerin size daha önce farklı şekilde din görevlileri tarafından anlatılmış ve inandırılmış olmasındandır.

Allah böyle söylüyor, kim itiraz edebilir ki?

Bizlere ne öğretmişlerdi: Orta yolu tut, aşırı gitme, zaten kim “lâ ilâhe illallah” derse Müslüman olur ve günahları kadar yanar sonra da Cennet’e girer. İnsana inandırıcı ve mantıklı gelmiyor ama inandıysanız gerçekten çok safsınız, pırlanta gibi kalbiniz var. Allah bu din bezirgânlarını bildiği için bakın ne söylüyor:

BAKARA – 78:Ve minhum ummiyyûne lâ ya’lemûnel kitâbe illâ emâniyye ve in hum illâ yezunnûn(yezunnûne).Onlardan bir kısmı ümmîlerdir. Onlar (Allah'ın) Kitabı'nı bilmezler, sadece emaniyyeyi (kişilerin yazdığı kitapları) bilirler. Ve onlar sadece zannediyorlar.

Bu gün Kur’an ile insanlara dinini anlatan kimse yok. Emaniyye bilgilerini de sanki Kur’an ayetleriymiş gibi insanlara yutturuyorlar

BAKARA – 79:Fe veylun lillezîne yektubûnel kitâbe bi eydîhim summe yekûlûne hâzâ min indillâhi li yeşterû bihî semenen kalîlâ(kalîlen), fe veylun lehum mimmâ ketebet eydîhim ve veylun lehum mimmâ yeksibûn(yeksibûne).Yazıklar olsun onlara ki; elleriyle kitap yazarlar, sonra da (emaniyye bilgiler içeren) bu yazdıklarını az bir bedel (para) karşılığında satmak için: “Bu, Allah'ın indindendir.” derler. Yazıklar olsun onlara, elleriyle yazdıkları şeylerden dolayı. Yazıklar olsun onlara, kazandıkları şeyler sebebiyle.

İnsanlığa ve dine en çok zarar verenler bu kişilerdir. Dîni bilemedikleri gibi yaşantılarıyla da bir örnek teşkil edemezler. İşte bu kesim, “Cehennemde günahlarımız kadar kalıp cennete gireceğiz” diyerek kendilerinin de Allah’a itaat etmedikleri ve günah sahibi olduklarını ifşa etmiş olmuyorlar mı?

BAKARA – 80:Ve kâlû len temessenen nâru illâ eyyâmen ma’dûdeh(ma’dûdete), kul ettehaztum indallâhi ahden fe len yuhlifallâhu ahdehu(ahdehû) em tekûlûne alâllâhi mâ lâ ta’lemûn(ta’lemûne).Ve (o emaniyyeye tâbî olanlar): “ATEŞ BİZE ANCAK SAYILI BİRKAÇ GÜN DOKUNACAK (GÜNAHLARIMIZ KADAR YANIP CENNETE GİRECEĞİZ).” DEDİLER. DE Kİ: “ALLAH KATINDAN BİR AHD Mİ EDİNDİNİZ?”(Eğer böyle bir ahd, almışsanız) Allah, ahdinden asla dönmez (Allah'ın ahdinde hilâf olmaz). Yoksa Allah'a karşı bilmediğiniz bir şey mi söylüyorsunuz?

BAKARA – 81:Belâ men kesebe seyyieten ve ehâtat bihî hatîetuhu fe ulâike ashâbun nâr(nâri), hum fîhâ hâlidûn(hâlidûne).Hayır, (sandığınız gibi değil) kim günah kazanmış da hataları kendisini kuşatmışsa; işte ONLAR, ATEŞ HALKIDIR VE İÇİNDE DE DEVAMLI KALACAKLARDIR.

Hâlbuki gene kendileri hesap günü günahı sevabından fazla olanlar cehenneme gidecekler diye fetva verirler. İşte bu söyledikleri kesin doğrudur.

MU'MİNUN – 102:Fe men sekulet mevâzînuhu fe ulâike humul muflihûn(muflihûne).

O zaman kimin mizanı (sevap tartıları) ağır gelirse işte onlar, felâha erenlerdir.

MU'MİNUN – 103:Ve men haffet mevâzînuhu fe ulâikellezîne hasirû enfusehum fî cehenneme hâlidûn(hâlidûne).Ve kimin mizanı (sevap tartıları), hafif gelirse işte onlar, nefslerini hüsrana düşürenlerdir. Onlar, cehennemde ebediyyen kalacak olanlardır.

Sadece bir dileğin insanları kurtardığını bu Emaniyye ye tâbi olanlara söyleseniz Allah’ın kendisine ait olan ve bize üflediği emaneti olan rûhun(32 / SECDE – 9…nefeha fîhi min rûhihî.. Onun içine (vech’in, fizik vücudun içine) ruhundan üfürdü) Allah’a ulaşması olmaz derler. Allah da “ırcıî (geri dön)emrini vermiştir(89 / FECR – 28:İrciî ilâ rabbiki… Rabbine dön) ruh’un Allah’a ulaştırılmasını engelledikleri için insanlar Allah yolunda olamıyorlar, yoldan saptırılıyorlar.

4 / NİSA – 167:İnnellezîne keferû ve saddû an sebîlillâhi kad dallû dalâlen baîdâ(baîden). Muhakkak ki inkar edenler ve Allah'ın yolundan alıkoyanlar (saptırmış olanlar), (mürşidlerine ulaşmadıkları için) uzak bir dalâletle sapmışlardır.

Ircıî emrine karşı çıkanlar, ayetleri inkâr etmiş oldukları için kefreden(örten) yani kâfir olarak nitelendiriliyor. Onun için bu kâfirlerin imanları onlara fayda vermiyor.

32 / SECDE – 29:Kul yevmel fethi lâ yenfeullezîne keferû îmânuhum ve lâ hum yunzarûn(yunzarûne).De ki: "Fetih günü, kâfir olanlara (Allah'a ulaşmayı dilemeyenlere) îmânları bir fayda vermez ve onlara süre verilmez."

Bizlere Allah’ı inkâr edenler kâfir diye öğretilmişti. Meğer Allah’ın ayetini inkâr eden kâfirmiş.

 

Şimdi tekrar sorayım: Cennet mi? Cehennem mi? Hangisi?

Bence en kolay seçenek, Cennet’e girmemiz. Kalben bir kez Allah’a ruhunuzu ulaştırmayı dilerseniz, Allahın sizi müjdelediği Cennet’i kazanıyorsunuz. Sabikûn el Evvelîn’in yolunda yürüme imkânını elde ediyor, Kur’an’da ki İslam dinini yaşama standardına ulaşıyorsunuz. İbadetler ne olacak? Diyorsanız, ibadetleri size Allah yaptırıyor. Hem de eksiksiz.

Aksini söylemeyi dahi istemiyorum. İnsanların ömrü boyunca Allah’ın kendine davetini ret etmesini anlayamıyorum. İnatla bir ömür boyu inkâr etmemiz. Sonuç tabiî ki hüsrana uğramamız.